Wat heeft ze precies? Hoe zien jullie vakantiedagen eruit? Is het niet moeilijk? Kom je zelf wel uitgerust thuis?” Nu de Kerstdagen zich langzaam beginnen aan te dienen, lijkt de zomervakantie alweer ver achter ons te liggen. Toch blijft één van de vragen hardnekkig door mijn hoofd spoken: hebben we voldoende kunnen uitrusten tijdens de vakantie op de camping? Met andere woorden, hebben we onszelf helemaal kunnen opladen om het hectische leven met onze bijzondere dochter en andere werkzaamheden aan te kunnen?
Samen op vakantie
Samen op vakanties is hard werken. Onze dochter heeft een meervoudige beperking. Ze heeft het Syndroom van Down maar ook een zeer ernstig verstandelijke beperking en een visus afwijking. Ze verwerkt en reageert anders op prikkels als geluid en aanrakingen. Ze kan niet staan, lopen en praten en functioneert als een baby tussen de 5 maanden en 10 maanden oud.
Aanpassen
Net als in het “echte leven” vraagt de vakantie ook om aanpassingen. We zijn voortdurend onze verwachtingen en idealen aan het bijstellen naar een nieuwe werkelijkheid. Met alles wat we ondernemen houden we op de eerste plaats rekening met Anna Sophie. Niet alles kan. Samen een stadje bezichtigen blijkt regelmatig een stressvolle onderneming. Een grot bekijken een heuse expeditie en zeker niet zonder risico’s. En een wandelingetje met de rolstoel over grindpaden door de bergen staat ongeveer gelijk aan het beklimmen van de Mount Everest. Helemaal niks ondernemen is geen optie. Dit resulteert in één grote verveling. Verveling op z’n tijd is goed, maar dan heb ik het over individuele verveling. Van gezamenlijke verveling als gezinsactiviteit worden wij heel vervelend.
Eenvoudige campings
En toch ondanks alle aanpassingen en onmogelijkheden, denk ik met een grote glimlach terug aan onze zomer. Vier weken lang reisden we kriskras door Frankrijk en bezochten we kleine en eenvoudige campings. Vier intensieve weken samen met ons gezin. Cocoonen. Dichtbij de natuur.
We genoten van de eenvoud, het grote avontuur en de kleine ontdekkingen zoals verrast worden door een nieuwe camping en de omgeving. Samen zwemmen in de Dordogne, de Tarn en een ijskoude zee in Normandië. Anna Sophie in een drijvende hangmat met reddingsvest en een onderbroek op haar hoofd als bescherming tegen de zon; iets anders accepteerde ze niet. Kom er maar eens achter.
Het ontlasting incident in een druk bezocht zwembad. Ik zal de details achterwegen laten. Kundig, zwijgend en snel losten man en ik “het” letterlijk en figuurlijk op. We kijken er lachend op terug. Wat kunnen we anders. Het meest genoten we van onze gezamenlijke vier-uur-borrel-momenten met ons gezin. Franse kaasjes en wijn smaken nou eenmaal beter in de Franse zon evenals de ijsjes voor onze kinderen.
Maar of we uitgerust thuis zijn gekomen? Nee. Dat niet. Daarentegen is ons hoofd leeg. Onze blik verruimt. Het gevoel van saamhorigheid vergroot. We hebben nieuwe herinneringen mogen maken die ik voor geen goud had willen missen. Kortom, onze vakantie zorgde niet voor rust, maar voor nieuwe energie.
Liefs,
Stephanie
De mama van Anna en blogger van de wereld van Anna Sophie
