Voor de geboorte van onze meervoudig gehandicapte dochter, was ik een echte reisjunkie. Mijn eerste, enkele reis boekte ik toen ik nog maar amper 19 jaar oud was met een vers diploma Toerisme in mijn rugzak. Eenmaal in Turkije solliciteerde ik als hostess en uiteindelijk ontving ik in verschillende landen vakantiegasten uit Nederland.
Blauwe maandag
Tussendoor vierde ik vakantie op tropische bestemmingen en was ik op een blauwe maandag Guest Relation in een immens resort, waar ik de receptie na vier dagen nog steeds niet zonder plattegrond wist te bereiken. De reisorganisatie waar ik de zomermaanden voor had gewerkt, werd failliet verklaard en dat betekende voor mij, dat ik naar Nederland wilde terugkeren.
In Nederland ging ik aan de slag als reisbureaumanager en ontmoette ik mijn huidige man, Ivo. Opnieuw startte ik een toeristische opleiding. Honkvast werd ik pas toen Anna Sophie werd geboren. Toen stond de wereld echt eventjes volledig stil. Evenals het reizen.
Nooit meer?
“We kunnen nooit meer op vakantie,” zei ooit een vader van een gehandicapte zoon van 9 jaar, tegen mij in het UMCG ziekenhuis. We hadden net een hele reis gemaakt naar Groningen om buisjes in de extreem nauwe gehoorgangen van onze dochter te laten plaatsen. Nooit meer op vakantie? Anna Sophie, toen amper 2 jaar oud, sleepten we - meestal in een rug drager - nog overal mee naar toe. Nooit eerder had ik nagedacht over hoe dat zou gaan als ze 6 jaar of 16 jaar is. Zou ze dan zelfstandig kunnen lopen en de wereld om haar heen goed genoeg begrijpen om niet in paniek te raken?
Aangepaste vakanties
Dezelfde vader zette mij ertoe aan om opzoek te gaan naar vakantieparken en reisorganisaties die zich bezighouden met aangepaste vakanties. Het kon gewoon niet zo zijn dat deze gezinnen – inclusief wijzelf - door het krijgen van een kind met een (zeer) zware beperking nooit meer op vakantie zouden kunnen.
Zo begon mijn (werk)avontuur bij Imminkhoeve: een vakantieoord in Overijssel dat al 45 jaar zorgvakanties verzorgd voor iedereen die extra zorg en aandacht nodig heeft. Mijn avontuur in het mooiste stukje Overijssel duurde precies 2 jaar. Ook daar realiseerde ik me, dat op vakantie gaan (met een kind) met een beperking ongelofelijk spannend is. Of je nou reisjunkie bent geweest of niet.
Ik geloof nog steeds in een plek waar iedereen welkom is, waar iedereen zichzelf kan zijn en samen plezier en ontspanning kan beleven. Met of zonder beperking. Heb jij je aangepaste vakantie al geboekt?
Liefs,
Stephanie
De mama van Anna en blogger van de wereld van Anna Sophie
