Springen in de hoge golven van de Noordzee. Begraven worden in het zand of grote kastelen bouwen met een heuse slotgracht erom heen. Lopen langs de waterkant, mijmerend over het leven. Genieten van de ondergaande zon als je ’s avonds, terwijl die koperen bol bijna op rust gaat, de meest mooie kleurschakeringen tussen de wolken laat zien. Het ontdekken van het leven, iets wat toen ik nog kind was, simpel eenvoudig. Nu, is het bruisen van de zee, het leven met Justin een bijzondere uitdaging.
Ik proef zout op mijn lippen als ik een strandwandeling maak met mijn grote liefde. Langzaam, op onze blote voeten ontdekken we de vloedlijn in het westen van Nederland. Voor toevallige passanten die we her en der tegenkomen, zijn we een gewoon stel. Twee mensen die, hand in hand de zomer vieren terwijl de wind met onze haren speelt. Het monotone geruis van de golven haalt iets van de zware lading in mijn hoofd neer, al kan ik de rust nog lang niet vinden.
Aangepast vakantiehuis met alle nodige voorzieningen!
Bij de aankomst vanmiddag, kreeg ik het warme deken gevoel. Al jaren vieren we vakantie met Stichting Wigwam. Deze keer – zelfde concept nieuwe locatie - kregen we de sleutel van ons aangepast vakantiehuis, welke amper een jaar jong is. De inrichting is net een Pinterest plaatje, fantastisch voor gezinnen zoals de onze. Elke voorziening die we voor Just nodig hebben, is aanwezig. Dit alles, staat op een voor ons unieke locatie. We mogen samen, de grote golven van de Noordzee trotseren!
Hans en Elly Prins, de oprichters van Avavieren (aangepast vakantie vieren) en alle vrijwilligers zijn de boei in onze roerige haven ontdekken we tijdens deze twee weken. Het catamaran zeilen, blokarten of strandrolstoelen in de zee, alle denkbare activiteiten voor Justin krijgen hier gestalte. Ons kind geniet. Kan de hele wereld aan. Zijn tevreden geluidjes drijven mee op de wolken ver over zee, de kwaliteit van leven is optimaal. Wat ben ik blij met mijn nieuwe zonnebril. Ik kan er al mijn dankbare tranen achter verschuilen.
Ik proef het zout op mijn lippen als ik met mijn gezin over het strand loop. De dag speelt verstoppertje achter de horizon, het water voelt na een lange dag zon lauwwarm aan mijn voeten. De grote wielen van de strandrolstoel deinen op de cadans in de golven. Justin hangt voorover en probeert de zee in zijn handjes te vangen. Tonen van blijdschap dansen over de schuimkoppen heen en worden meegetrokken de zwarte diepte in. Terwijl manlief met onze twee jongsten als dolfijnen in het water springen, duw ik de rolstoel door het water. Door stil geluk bevangen, voel ik het zand tussen mijn tenen.
Monique Kroezen, redacteur van Anders Kind
Ook uw reisverhaal delen? Mail info@aangepastevakantiegids.nl of bel 0475-463465
